Πέρασαν εβδομήντα πέντε ολόκληρα χρόνια από την πρώτη χρήση πυρηνικών στον κόσμο, στη Χοιροσίμα και στο Ναγκασάκι. Μάλιστα, η φωτογραφία με το γιγάντιο πυρηνικό μανιτάρι στοίχειωσε όλο τον 20ο αιώνα και έμεινε χαραγμένη στη μνήμη μας. Βλέπετε, ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ον στον πλανήτη που μπορεί να σε αφήσει με το στόμα ανοικτό για τους άθλους του και ταυτόχρονα με το στόμα κλειστό, από ντροπή για τις αθλιότητές του. Πριν από εβδομήντα πέντε χρόνια, λοιπόν, ο μισός πληθυσμός της Χοιρισίμα, περίπου 150.000, δολοφονήθηκε με φρικτό τρόπο, ενώ οι θάνατοι που ακολούθησαν και σχετίζονται με τις ατομικές βόμβες ίσως και να φτάνουν τις 150.000.
Ο αρχηγός της αμερικάνικης τότε αεροπορίας, ο κύριος Κέρτις Λεμέι,, που είχε δώσει την εντολή για τις δύο ατομικές βόμβες που οδήγησαν σε ακαριαίο θάνατο εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπους του, έζησε έως τα εννενήντα δύο του χρόνια, δηλώνοντας αμετανόητος για την πράξη του. Το πρώτο συναίσθημα που μας δημιουργείται είναι πως η ζωή δεν είναι δίκαιη ,άρα και η ιστορία δεν μπορεί να είναι δίκαιη. Το δεύτερο, πως έφυγε από τη ζωή και δεν πρόλαβε να μάθει το πραγματικό νόημα της, να καταλάβει το λάθος του, να ζητήσει μια αληθινή συγγνώμη. Αυτό θα μείνει δίπλα στο όνομα του στην ιστορία, σαν μια κηλίδα.
Βεβαίως, μια συγγνώμη δεν λύνει τα πάντα. Στην περίπτωση του, δεν θα επανέφερε πίσω τις ζωές που στέρησε. Όμως ,δείχνει κάτι και δηλώνει κάτι. Προσφέρει αρχικά μια κάποια ανακούφιση, καταπραΰνει ελάχιστα την οργή.
Η ιστορία του Λεμέι και η απάθεια με την οποία αντιμετωπίζουμε πια το μακρινό εκείνο θλιβερό γεγονός, μας θυμίζουν ότι απομακρυνθήκαμε από κάποιες απλές φράσεις όπως είναι η φράση «με συγχωρείς». Μια φράση τόσο σημαντική στο πολιτιστικό οικοδόμημα, καθώς αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα και υποχρέωση, κάτι που μας διαφοροποιεί από τα άλλα έμβια όντα.
Ίσως, θα πρέπει να θυσιάσουμε λίγες σχολικές ώρες και γνώσεις, για να διδάξουμε στα παιδιά μας την έννοια της συγχώρεσης και τη σημασία της. Τα λάθη, ακόμα και τα μεγαλύτερα, είναι για τους ανθρώπους ,αλλά το μεγαλείο της ψυχής για μια αληθινή και έμπρακτη συγνώμη είναι μια αρετή που, όπως όλες οι αρετές κατά τον Αριστοτέλη, διδάσκεται. Ας ξαναβάλουμε, λοιπόν, αυτές τις αξίες στην οικογένεια μας, στο σχολείο, στη ζωή μας.
Θωμάς Χριστιάς- Ιστορικός
ΣυνΚίνησις