Άγγελος (4- 5 χρονών): «Αλέσια…Αλέσια…ε! Αλέσια…! »
Γράφει η Αντωνίου Μαρία
Σε μια παλιά πολυκατοικία στην περιοχή Πανόρμου, εκεί που οι τοίχοι είναι από χαρτί και η προσωπική ζωή διάφανη, ζουν δύο παιδιά: η Αλέσια και ο Άγγελος. Η Αλέσια βρίσκεται στην απέναντι πολυκατοικία από όπου μένει ο Άγγελος. Τα πίσω μπαλκόνια τους είναι αντικριστά.
Τον Άγγελο δεν τον έχω δει ποτέ μου, καθώς ένας τοίχος μου κόβει τη θέα. Μόνο τον ακούω κάθε μέρα στις 4 η ώρα το απόγευμα, μέσα στην σιγή του μεσημεριού, να φωνάζει : «Αλέσια…Αλέσια…Ε! Αλέσια». Και από το απέναντι μπαλκόνι ένα πανέμορφο αγουροξυπνημένο κοριτσάκι γύρω στα 4 ξεπροβάλλει:
«Άγγελε…Άγγελε» και αρχίζουν μια μεγάλη συζήτηση σε μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνω, αλλά που με κάνει κάθε μέρα να χαμογελάω…Όταν αργήσουν καμιά μέρα λέω στον άντρα μου: «που είναι η Αλέσσια και ο ‘Αγγελος σήμερα;;»
Σε αυτή την χάρτινη πολυκατοικία που ζω, κάθε πρωί και απόγευμα ακούω και μια κυρία που βρίζει τους πάντες για τον οποιοδήποτε λόγο…κάθε μέρα ανελλιπώς μας στέλνει όλους σε αυτόν τον «κύριο» με την κόκκινη ουρά και τα κόκκινα κερατάκια. Αλλά, δεν έχουμε παράπονο.. «Σέβεται» τις ώρες της κοινής ησυχίας! Σ’ αυτό το διάστημα ησυχάζει!
Και εκεί που στα μοναδικά δέκα λεπτά που έχεις όλη τη μέρα για να χαλαρώσεις, δύο παιδικές φωνές, η Αλέξια- γιατί ξέχασα να σας πω, αυτό είναι το πραγματικό της όνομά- και ο Άγγελος χωρίς καθόλου σεβασμό, σαν την άλλη κυρία, σε ξυπνάνε με τους ακαταλαβίστικους διαλόγους τους και εισβάλουν μέσα στο σπίτι σου! Και φυσικά η κυρία που σέβεται τις ώρες κοινής ησυχίας, θα στείλει και αυτά τα δύο παιδιά στον ίδιο «κύριο», ξέρετε αυτόν με την κόκκινη ουρά και τα κόκκινα κερατάκια. Για δύο λεπτά οι δύο παιδικές φωνούλες θα ησυχάσουν…αλλά ευτυχώς μόνο για δύο λεπτά. Γιατί αυτός ο «σεβασμός» της κυρίας δεν αντέχεται!
Ποτέ άλλοτε μια ασέβεια δεν με έκανε να χαμογελάω τόσο, όσο η «ασέβεια» αυτών των δύο μικρών παιδιών…
Αφήστε τις παιδικές φωνούλες να σας ξυπνάνε το μεσημέρι, το βράδυ, τα μεσάνυχτα…το πολύ πολύ να σας στερήσουν τον ύπνο σας…!Τις άλλες φωνές, αυτές που «σέβονται» να φοβάστε. Αυτές που σας στερούν την ομορφιά και τη γαλήνη. Αυτές που σέβονται «τον ύπνο σας» και ασεβούν στην ψυχή σας, αυτές να φοβάστε!